Diyemedim Şiiri - Vecdi Murat Soydan

Beni gözden çıkarmışsın,
Kutlamak lazım,
İyi iş başarmışsın,
Kolaysa özünden de çıkar,
Bütün yollar Roma’ya çıkıyorsa,
Mantık olarak sana da çıkıyor diyemedim,
Diyemedim...

Bastığın yollarda izini ararken,
Yerdeki kilit taşlarına takıldım,
Kaldırımlar mı beni çiğnedi,
Ben mi kaldırımları?
El ele, göz göze, birlikte, ikimiz,
Ne de güzel yakıştık diyemedim,
Diyemedim...

Dudaklarını büzüştüre büzüştüre,
Bu kalem okunur be yaaaa ! dedi,
İçimden, kız senin var ya,
Be yaaaa diyen dilini yerim bak dedim,
Tatlı dili bana lazım ya, vazgeçtim,
İyi dedim, oku, üfle, hatta hatim bile indir,
Sana yazan hep ben olayım diyemedim,
Diyemedim...

Bu kalem var ya bu kalem,
Bir tek sana yazar,
Bir tek sen oku, çünkü kalbim tek,
Sana atar, sana çarpar,
Dualarım ikimizi de korur,
Benden daha ne şiirler çıkar,
Çıkar çıkmasına da,
Karşıma hep sen çık,
Sen, bir tek sen,
Sen,
Gel,
Kalbim ölüyor,
Şimdi hatim indirebilirsin diyemedim,
Diyemedim...

Yol ayrımında,
Böl, parçala, yok et öyle mi?
Peşinde koşan bendim,
Akciğerlerim iflas etti,
Bunu da sen yaz! diyemedim,
Diyemedim...

Diyemedim, geldi dilimin ucuna da
Söyleyemedim,
İçimde terim soğudu ama,
Kalbimde sevgin, ilk günkü gibi,
Buharı üzerinde,taptaze, sımsıcak,
Diyemedim,
Kara bastım, iz oldu,
Haydi sil silebilirsen, diyemedim,
Diyemedim...

Kolumu kır, bacağımı kır,
Kalbimi kırma,
Sen yanımda olduktan sonra,
Karnım doyar, ruhum doyar,
Güneş doğar, ay doğar,
Tek bağımlılığım sensin,
Hayat canıma okudu,
Bir de sen okuma diyemedim,
Diyemedim,

Yaptığım en güzel iş,
Oturup en güzel şiirlerimi sana yazmak,
Ayağa kaldırtma, çıldırtma, delirtme,
Kırdırtma kalemimi diyemedim,
Diyemedim,

Veresiye bakkal defteri değil ki,
Kalemim ve kalbim,
Daima emrine amadedir diyemedim,
Diyemedim...

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
06 Şubat 2018, Isparta