Diyemedim Şiiri - Armağan Gürkan

Diyemedim

O kadar istedim ki Çatalzeytine gelmeni
Sadece benim için
Gel Diyemedim

Sana alabileceğim
İstiklal Caddesinde satılan mısırdı
Al diyemedim

Gülen gözlerini geçtim zaten,
Zekana,
Geçirdiğimiz zamana hayran kaldım
Kal diyemedim.

Aşkını yaşamanı istedim
Bir daha yaşamanın zor olduğunu bildiğim aşkını,
Ayrılığın acısını doya doya yaşa istedim.
Onun bana köpek olmasını istiyorum dediğinde
Böyle düşünme diyemedim

Nasıl oldu bilmiyorum
Bir anda kapıldım sana
Dur garip yüreğim dur diyemedim

Adını yazdım karalama kâğıdının üstüne
Karalama kâğıdındaki adını karaladım görünmesin diye
Canım acıdı yüreğim acıdı
Adını karalayamam diyemedim.