Cana belli etmem yansa da özüm
Kararını vermiş kâr etmez sözüm
Yanlış anlar diye, tutmadı yüzüm
Bu gece yanımda kal diyemedim
Gözümün önünde çakmağı çaktı
Bir pire yüzünden, yorganı yaktı
Derin bir ah çekip yüzüme baktı
Elimde gül vardı, al diyemedim
Yumdu gözlerini, bir anda daldı
Bezine basınca benden de zaldı
Son perde aklımı başımdan aldı
Şu yüce dağları, çal diyemedim
Kara’yım yar beni, söz ile vurdu
Kimse iplemiyor kocayan kurdu
Dostlarım sohbetin tadını sordu
Kıskanırlar diye, bal diyemedim
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kara Osman Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/25/diyemedim-170.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!