Ey fâni sevgili!
Hiç bilmesen bile yâr sevdim seni,
Çok yakın gördüm ki el diyemedim;
Ne olur kınama tek hoş gör beni,
Utandım, çekindim gel diyemedim..
Yüzüne bakınca dilim tutuldu,
Onca provalar tüm unutuldu,
Hayâlinle akıl hep avutuldu,
Cesâret edip de çel diyemedim..
Aşktan nasipsizler acır hâlime,
Bir anlam veremez zirâ kâlime,
Hakk düşürmesin sen gibi zâlime,
Bu ne zül sorana, del' diyemedim..
Aşk membâının şu dünyâda gözü,
İlâh-i Aşk sırrı mecâzın özü,
Adem kulun ecel vakti son sözü,
Senden gayrîsına bel diyemedim...
Kayıt Tarihi : 28.9.2016 09:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!