Diyemedim Şiiri - Savaş Erdem

Ben salkım söğüdün
Başım üstündeki dallarıyla oynarken
Sen, saçlarının lüleleriyle oynuyordun.
Konuşamıyorduk.
Sessiz bir filmin kareleri gibi
Ellerimiz utangaçlığından
Dallardaydı parmaklarımız.
Dudaklarımızın söyleyemediğini
Gözlerimiz haykırıyordu yüreklice.
Sen bir ara dayanamadın
Yanardağ patlaması gibi
“Seviyorum seni çocuk”
Diyebildin.
Bense;
Senin kadar cesur,
Senin kadar yürekli,
Senin kadar olamadım.
“Bende seni” diyemedim.
Diyemedim.

Oysa;
Dilimde neler vardı
Hiç birini diyemedim.
Allah kahretsin
Diyemedim…