Diyemedim Şiiri - Halil Topaç

İçerim yandı durdu, dilim dolandı durdu.
Seni çok seviyorum, bir kere diyemedim.
Hislerim hapsedildi, yürekte kaldı durdu.
Acizim çözemedim, sen söyle diyemedim.

Gözlerim hep utangaç, hep yerlere dikilmiş.
Senden medet beklemiş kendi cesur değilmiş.
Bir kıldan ince boynum, hep bir yana eğilmiş.
Doğrulup sana doğru, sana yar diyemedim.

Elim mi benden kopuk, yoksa bağlayan mı var?
Sana doğru uzatsam, arada sanki duvar.
Gidişini seyrettim, ardın sıra baktım yar.
Ellerinden ben tutup, dur gitme diyemedim.