Tok kalmadım, hep yarı aç,
Bir lokma ekmeğe muhtaç.
Sevda, sılada tek ilaç.
Diyemedim, diyemedim.
Sarardı gül benzim, soldum.
Mezara kimsesiz kondum.
Gurbette toprağın oldum.
Diyemedim, diyemedim.
Hasretlik vurdu gözümü,
Gurbetlik aldı özümü,
Kalanlara son sözümü,
Diyemedim, diyemedim.
Kayıt Tarihi : 17.9.2005 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Tınaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/17/diyemedim-10.jpg)
Gidemedim dost izinden
Cayamadım son sözümden
Diyemedim diyemedim
Kazım kardeşime eşlik etmek istedim şiirini ve şairini kutluyorum selamlar
TÜM YORUMLAR (3)