Bunca ızdırap kedere,
Takıldım da diyemedim.
Yaramın üstüne yere,
Yıkıldım da diyemedim.
Kendimi akıllı sandım,
Hemen her işte yanıldım,
Böylece ortada kaldı,
Dikildim de diyemedim.
Her suçum feleğe yıktım,
Sanırsın ben haklı çıktım,
Her şeyi aklımdan çektim,
Ekildim de diyemedim.
Umut neyse adı kayıp,
Derdimi diyemem ayıp,
Sermayeyle ömrüm sayıp,
Çekildimde diyemidim.
Hayale verdim ömrümü,
Zehir eyledim günümü,
Bunca yıl kırdım belimi,
Büküldüm de diyemedim.
Gittin çetinkaya güme,
Tabut geldi düğününe,
Gel sahip çık son gününe,
Döküldüm de diyemedim...
23.08.2004
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 26.4.2006 10:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/26/diyemediklerim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!