Seni sayfalara sığdıramadığım saatlerden biri
Aklımı masamda bıraktım sana geldim
Geldim diyemedim, bekledim
Bir masaldan fırlamış sen, uyanmayan peri
Gururumu demir parmaklıklara esir ettim, sevdim
Sevdim diyemedim, kendimi dinledim
Gözlerimin altındaki çizgilerden ayrı kaldığımız günleri
Beraber yürüdüğümüz yoldaki adımlarını saydım, özledim
Özledim diyemedim, umudumu yeşerttim
Hayasızca düşündüm hayallerimi
Sensizliği kadehime doldurdum, ağladım
Ağladım diyemedim, her damlada ruhumdan eksilttim
Sokak lambasının aydınlatmadığı taraftayım şimdi
Pencerendeki aralıktan sesini duydum..
Diyecek bir şeyim kalmadı, kederimi sırtlandım
Seni senle bıraktım
Kayıt Tarihi : 19.8.2022 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pencerenin tam karşısında bir bank var biliyor musun ? Kaç gece sabahladım orda bilmiyorum. Her seferinde seni görme umuduyla geldim , bazen oradayken yazdım sana . Hiçbirinden haberin olmayacak belki de . Bir gün bakarsan pencerenden dışarı ve orda değilsem bil ki her şeyi öğrenmişsindir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!