Diyemeden Şiiri - Ozan Efe

kara diyemeden
güne sızlanıyor
ayrılık kapı ardında yanı başında
salacak hüzzamlı bir sesle
çağrılır hakkını helal eyleyenler
duyabilirsen mırıldanırlar

arada bir
ne çok hünerliymişsin
sıralanır sayfa sayfasına uymadan
uçuverir üveyik
pır demeden
kollar cansız buz kesilir

ara diyemeden
çekilir kalın perde hani sevdim diyenler nerde
ağladığın boşuna değilmiş
gülerler üstüne birde
ayrılma olduğun yerde enkirde
karanfille feslikan el eledir buhur kokusuna

orada bir
sesleniver de hele
unutma sakın ha
bakma bizim tez unuttuğumuza
gölgesinde kaybolurken
böyle mi olacak insan
301111denizli