Diyelim ki Şiiri - Ayşe Aşık

Kafamın içinde mısralar dolanıyor
Toplasam,
Yüzüme vuracaklar gerçeği
Ben,
Alnıma düşen perçemleri geriye atıyorum
Kıtalar çalıyorum metafizikten

Çıngıraklar çalıyor beynimde
Beynim harman yeri
Gönlüm aman yeri
Kaç gündür kendime şaşırıyorum
Ani iyimserliğim? Ani güleçliğim?

Denklemler içinden çıkılmaz bir hal almışken
Hayatı böyle daha iyi yaşıyorum,
Denklemlerden mi?
Hayallerime sığınıyorum

Beynimde çingeneler ateş yakmış, çene çalıyorlar
Dans ediyorlar ki gönlüm,
Hem de hüzzam yeri ömrüm

Ben kendimi kandırıyorum
İnadına gülüyorum işte dünya
İnadıma mutluyum sen varken ölüm
Tüm inatçılıkların da inadına
Yaşamak dediklerini bir nefeste gömdüm

Galiba en zoru da
Sende inat edişim oldu.