Gözümüzün önünde yaşanılanlara kör etme Tanrım!
Dibimizde kalan merhametten yoksun bırakma.
Gün ışığı yeryüzüne sızarken, gün görmemişlerin
ruhunun kapısını aralı bırak.
Aralı bırak ki, demlensin içimiz,
ortaya çıksın güzellikten nasibini alamayanlar.
Düşünüyorum sonra, çığlıklar arasında.
Bu sefer bağışlamanı istiyorum Tanrım.
Zaman zaman bu dünyayı bir enkaza çevirdiğimiz için,
bağışlamanı istiyorum.
Yalın ayak toprağa değmediği için ayaklarımız,
Varımla yoğumla tüm insanlık adına kızıyorum.
Göğe bakmak için, bir vakte ihtiyacı olduğunu sananlara
kızıyorum.
Yarının senedini imzalamış gibi, bugünden
vazgeçenlere kızıyorum.
Kızacak ve af dileyecek ne çok şey var Tanrım.
Fısıldıyorum dünyanın ve zamanın kulağına...
"Namütenahi değilsin!"
Son'a koşabildiğin kadar koş,
sevebildiğin kadar sev ve mutlaka
yalın ayak dolaş bu dünyada.
Şimdilik hoşça kal Tanrım.
Ebru IlgarKayıt Tarihi : 13.12.2019 18:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)