Bir ritüel değil bu gelişlerim
Sadece özlem
Ya sana ya istasyona
Tam bilemediğim bir özlem
Sen aklıma düşünce
Trenler geliyor düşlerime
Raylar, vagonlar, makinistler…
Topraklarıma çok uzak bunlar
Belki de seni görme hayaliyle
Biniyorum demir kuşa…
Evet, sana gelmek çok meşakkatli
Ama asıl zor seni görmeden dönmek…
Ayrılırken istasyondan
Bir türlü gözünü geriden alamamak…
Sonrası yürümek, yürümek, yürümek
Her adımda bir anıyı silmek
Ne zor bilir misin?
Seni çaresizce beklemek…
Şuan o an
Sen evinde
Ben istasyonda
Yine çaresiz gözler
Yine kavuşamayan çiçekler
Yine kaybedişimi izleyen vagonlar…
Diyeceklerim bu kadar
Gerisi hikaye…
Kayıt Tarihi : 26.9.2022 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
3H
![Şükrü Üçüncü](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/26/diyeceklerim-bu-kadar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!