Gecenin sessizliği çökerken odama
Kimsesiz oluşum, bir başıma kalışım gelir alıma.
Neden diyorum kendi kendime neden burdasın
Oysa ne kadar mutluydum sen yanımdayken
Limonun sesiyle irkilirim bazen, yalnız değilmişim derim...
Kâh omuzumda kâh başımın üstünde gezinir yaramaz kuş
Bir şeyler söyler ben yanındayım der gibi.
Oysa.!
Oysa senolmaılıydın yanımda yanıbaşımda
Laflarız bazen limon la, bir iki kelam senden bahsederim ona
Bir iki dediğime bakma, gecenin tamamı
Seni anlatmakla geçiyor sevdam...
Göğüs kafesim daraliyor seni anlatırken
Unuttumu diyorum ondanmıdır böyle kalp atışım
Ondanmıdır bir türlü dinmek bilmeyen
Yaz yağmuru gibi akan göz yaşlarım...
Sonra diyorum ki!
Eğer unutsaydı çarparmıydı kalbim
Halâ rüyalarıma girermiydi o güzel gözleri
Halâ hissedermiydim kokunu ve papatya kokulu gülüşlerini...
Diyeceğim o ki!
İlk gün ki gibi aynı saflıkta seviyorum seni
Yalnızca sana ait bir yüreğim ve ruhum var
Sadece sana adanmış bir beden
Bil ki, yalnızca sensin sevdama ait mahrem...
İbrahim Dikmen 2Kayıt Tarihi : 8.2.2020 13:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!