Hiç bir şeye geç kalmamalı insan, Söylemekten korkmamalı..
Kaybetmek pahasına olsa da susmamalı.. Konuşmalı insan..
Birbirini bakışları ile cezalandırmamalı, Kalabalıklarda sessizliği yaşamamalı..
Yelken açmalı adını bilmediği uzaklara.. Denizin kokusunu almalı..
O heyecanı taşımalı.. Limanda bekleyerek boğulmamalı insan..
Dik durmalı.. Savaşmalı.. Nefretin dilini değil.. Barışı konuşmalı..
Şeffaf olmalı.. Kırılmamalı insan.. Yenik düşmemeli..
Gücünün yettiği kadar ileri gitmeli.. Durmamalı..
Ya hedefine ulaşmalı.. Yada ardından gelenlere yol açmalı..
Başarmalı insan.. Yada başarıya örnek olmalı..
Sevmeli.. Sevilmeli.. En azından bir kez terk edilmeli..
Öğrenmeli insan.. En saf duyguları.. En acı kayıpları..
Başını yukarı kaldırmalı.. Görmeli ayrılıkları.. Yarınlara hazırlıklı olmalı..
Hayatın en güzide günleri "Daha Erken" diyerek geçmemeli..
Söylemeli insan.. Bunca zaman söyleyemediklerini..
Bağırmalı, Çığlık atmalı.. En azından söyleyecek iki çift lafı olmalı..
Bunca kaybettiklerini düşünüp, Aynalara karşı bir kahkaha atmalı..
Mutlu olmalı insan.. Kendini bir duyguya ait hissetmeli..
Sevmeli.. Sevilmeli.. En azından bir kez terk edilmeli..
Unutmamalı insan.. Yorgun akşamlarını.. Dökülen gözyaşlarını..
Dün gibi hatırlamalı.. Onlarla yaşamalı.. Gerekirse yarınlara taşımalı..
Alışmamalı insan.. Geçmişini bilmeli.. Acıları tekrar etmemeli
Yaşadığı hikayenin sonunda, kendini bir kahraman gibi düşlemeli..
Mutlu olmalı insan.. Sokakta ki sanatçılardan bir müzik dinlemeli
Sevmeli.. Sevilmeli.. En azından gülümseyerek ölmeli..
Kayıt Tarihi : 4.5.2014 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!