Diyebiliyorum demekki Şiiri - Bekir Tolu

Kırmızı bir denizde boğulmadan önce
Sevgi dedim, sevmek dedim, sen dedim
Kar beyazı, Kış ayazı ve kararmış bir dünya
Düşündüm dün yine ölümü,
Ölümden döndüm

Dünya geniş, kalbler geniş ve ben
Terkedilmiş
Dört duvar arasında ne oluyordu
Birden
Tek başına bir ben perişan
Kalıverdim.

Sis kaplamış yer yüzünü, her yer karanlık
Ufuklar görünmez umut yok artık
Yürümeyi sevmek yetmedi, nefes alamıyorum
Hırsla kalabalığı dalıyorum
Beni tanımaz bu insanlar, bu kadınlar
Boş bir yer yığılıp kalıyorum
Yüzüm cama dayalı hayale dalıyorum
Sus kabus sus, geçmişi yaşıyorum..

Kara lekeyi taşımak zor
Ağlıyorum
Ağlıyorum yarını arayarak
Yarında yanımda sana yer ayırarak.

Merak etme ölümlere ağlanır
Anılır ölüler, bazen aranır
Yaşar ölülerde,
Bir anıt gibi
Sessiz sedasız
Adanmış bir hayat başkasına
Yaşanır mutsuz, umutsuz sevdasız..

Doğ kızgın bir çöle,
Güneş görmemiş bu yerler
Bir Kalb bul, sevda girmemiş bir gönül ara.

Bayramları senmi çağırdın, özür dilesinler
Ve Seni buldukları gibi bırakıp gitsinler
Dinle kendini..

Çekil dağlara seyret
Bir ağaç dalında yaşanan büyük sevdayı
Gördünmü güllerde kutluyor bu manzarayı
Kaç bininci aşka şahittir bu sabahlar
Sen sevsen bir yar
Izdırabın seni dağlar
Ne mutluluk bulunur, ne aşk son olur
Gözler yaş dolar, gönüller kahrolur
Aşılmaz ufuklar, guruba uzanmak zor olur
Aşka zaman bulunmaz,
Sevmek bir hülya olur.

Bir başın çektiği yaşamak için
Sorular cevapsız, çare meçhul! Niçin
Atılan her adım başarısızlıkla son bulur
Düşülmesin çukura çıkmak zor olur
ŞİİR BİR SEVDA, ŞAİR SEVDALI
Kalem elde olursa yazılacak bulunur.