Diye diye Şiiri - Nazmi Gökdogan

Mecnun gibi gezer, mutlu olurdum
Benim de sevdiğim var diye diye.
Koysalar yanında bin yıl kalırdım
Aldığım her nefes kâr diye diye.

Yağmur kar demeden yola düşerdim
Bir gecede yedi tepe aşardım
Ayaklarım kırık olsa koşardım
Beni çağırıyor "yâr" diye diye...

Sarardı da soldu ömrümün va'rı
Genç yaşta kaybettim ol nazlı yâri
Yüreğime bastım ateşi koru
"Aşkımı söndürür kar" diye diye.

Ekmeğimi bandım çeşm-i yaşıma
Firak acısını kattım aşıma
Yastık diken oldu dertli başıma
Toprakta sevdiğim var diye diye.

Hayalde buluştum, düşte sarıldım
Bazı sitem ettim, bazı darıldım
Mezarına gide gele yoruldum
"Sensiz dünya bana dar" diye diye.

Dolaşıp dururum, yoktur ayarım
Sensiz geçen ayı, günü sayarım
Toprakta yatarken bir diğer yarım
"Bana huzur bulmak zor" diye diye.

Bakamadım senden sonra alına
Karalar bağladım gülün dalına
Girdim diye nazlı yârin salına
Gezerim "yaşamak ar" diye diye.