Diye Diye Şiiri - Nihat Yakacı

Biz ki, hep aşk sevgi dedik bile bile,
Emanet ettik şu canımızı bir kediye,
Gel de uğraş alabilirsen gayrı geriye,
Sevilen başımızın tacıdır diye diye,
Gayri hiç kıyamaz olduk hanfendiye.

Bir gün olur belki oda anlar gelir dize,
Onca dilek tutmuşuz ki, hep boş yere,
Ne onur, şeref nede gurur kaldı geriye,
Sevilen sevgimizin ilacıdır diye diye,
Hayâmızdan giremez olduk mahalleye.

Bu işveli nazıyla geçti koca on sene,
Ne olur dur YETER artık! Bas şu frene,
Bak el-alem bizi sarıp, dolamış diline,
Sevilen gönül aynamızdır diye diye,
Sonunda rezil, rüsva olduk sosyeteye.

Anladım gayrı başa çıkılmaz bu kengerle,
Gamsız hep ızdırap yaşattı sevgi yerine,
Kızardı yüzüm bir deymeze düştü diye,
Sevilen yaşam kaynağımızdır diye diye,
Sonunda isyan da ettim döndüm deliye,