Diye Diye Şiiri - İbrahim Pataz

Herkes sevdiğine duyar özlemi
Sevenler çığrışır gel diye diye.
Gökyüzünde katarlanmış güveller
Süzülüp giderler göl diye diye.

İmrenilir âşıkların haline
Ömür harcar sevdiğinin yoluna
Seher vakti gelir konar dalına
Bülbül figan eder gül diye diye.

Eriyince yüce dağların karı
Kırları görenler der bayram yeri
Çiyi çekilmeden uçuşur arı
Çiçekten çiçeğe bal diye diye.

Sevene ölümden beterdir firkat
Dağlar aralarda engeldir kat kat
Uzaktan uzağa çağrılır Ferhat
Gel de şu dağları del diye diye.

Yiğit ayrılınca sevgili yardan
İmdada yetişir turnalar birden
Bir türkü yükselir uzak diyardan
Yankılanır bizim el diye diye
İbrahim PATAZ
14.12.2013 Osmaniye