Diye! Diye! Şiiri - Gülayşe Delen

Sık, sık saçlarıma düşünce
Damlalar,
Adımlarım sıklaştı
Kaldırım taşlarında…
Biliyorum çok sürmez
Kesilir güneşle birlikte…
O zaman mavilere düşer yakamozlar
Deniz alabildiğince duru dupduru
Martılar sessiz sakin
Yüreğime dolar hüzün
Çiğ damlası olur kalbim
Kar tozar damarlarımdan
Uçuşur polenler nefesimi tıkayarak…
Ağır aksak soluğuma vurunca
Yorgun ayaklarımın derin sızısı
Bedenime yayılır sensizliğin
Bıçak kesiği yaraları…
Sabrım, nefes alıyor yine
Semaları üfleyerek…
Sırat köprüsüne takılı ayaklarım
İnce, kıldan ince
Ortasında ömrümün
Ötesinde
Senin, çekim gücünün gücü
Dönemiyorum…
Uzanıyor ellerim
Yüzümün hizasına
Açıyorum, yakarıyorum Rabbime
Sensizliğin çilesi
Bitsin!
Bitsin!
Diye! ...diye! ..