Ey fâni sevgili!
Aldım ele kalem, kağıt,
Sözde şiir yazam diye;
Mısra mısra çıktı ağıt,
Hece hece dizem diye..
Ancak böyle geldi dile,
Oynadın hep kalbim ile,
Verdin türlü türlü çile,
Süründürün bezem diye..
Ayrılığın çok zor imiş,
Hasretliğin bir kor imiş;
Bakışların ne hor imiş,
Öldürürsün üzem diye..
Gençliğimi niye çaldın?
Dertten derde iyi saldın,
Bedduâmı amma aldın,
Moralimi bozam diye..
Tarsûsî'nin âhı bulsun,
Vefâsızda ömrün ulsun,
Anlamadım nasıl kulsun?
Dağılmışım çözem diye..
"Adem KAÇAR - 03/06/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 3.6.2019 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölüm bize, bu hayat için koyacağımız hedeflerin hiçbirinin önemli olamayacağını gösteriyor..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!