DİYE
Çektik kahrını âşkın yârdan fermandır diye,
İçtik zehrini âşkın derde dermandır diye.
Attı sevda çölüne âşkın Ankası bizi,
Gösterdi kaç periyi işte cânândır diye.
Medet bekledik durduk vuslatı muhayyelden,
Meclisi zemme düştük sohbeti candır diye.
Bir kere açtı gördük bağımızın gülleri,
Mevlevî misal döndük beklenen ândır diye.
Yoktur şikayetimiz çektirse de bin cefa,
Âşka açık kapımız gönle sultandır diye.
İbrahim Sağır
İbrahim SağırKayıt Tarihi : 14.4.2009 17:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Sağır](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/14/diye-44.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!