Bak bugün yağmur yağmadı diye
Toprak ağladı
Sen yoksun diye,gelmedin diye
En çok hep ben ağlıyorum
Belki fırtınaya benzersin aniden
Köşeyi dönersin diye
Ben hep ayaktayım
Gözlerim bende duruyor hala
Bakışlarım köşebaşında beklemede
Alamıyorum düşüncelerimi
Ayaklarımı sürüyorum tozlu caddelerde
Biliyormusun şimdi gidiyorum bu şehirden
Artık karşılaşma ihtimalimizde kalmadı
Ne otobüs garında,ne de köşe başında
Sen benden gittin sormadan
Ben senden geçtim istemeden
Uzaktan bakıyorum hayata
Tek kalan sessizliğin büyük çığlıkları oluyor
Kayıt Tarihi : 13.4.2008 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meltem Tüsen](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/13/diye-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!