Diye Şiiri - Mehmet Ali Emektar

Sevdiği dostuna sesini duyuramamak üzerine:

Halimi arzettim gül yüzlü dosta,
Anlarda sözlerim küs eder diye.
Hasretlik elinden gönlüm pek hasta,
Sorarda hatırım hoş eder diye.

Bulamadım derdim dökecek kimse,
Teselli etse(n) de göz yaşım dinse,
Farkında değilim sözlerim kemse,
Dostan gelen zehiri noş eder diye.

Çilesin çeksemde dostu haklarım,
Dostlarımı kalp evimde yoklarım,
Nameni alsaydım kırk yıl saklarım,
Altın kafeslerde kuş eder diye.

Kimeydi bülbülün feryadı aşkı,
Ta levhi kalemden yazılmış meşki,
Yıllardır haraptır gönlümün köşkü,
Örerde muhkemce taş eder diye.

EMEKTAR’ım kaderine razı ol,
Zatı sıfatında bir noktayı bul,
Nuru tecelleyı didara kul ol,
Mihrabı minberi kaş eder diye.

12.09.1973
İLYASHACI KÖYÜ