Diyarımdan Gitme Amca

gölgesinde haziran sıcağında dinlendiğimiz
koca çınar altında kekik kokusunu sevdiğimiz
yorgun akan nehrime dost salkım söğütlerle!
bütün olduğumuz esmer akşamlara kadar
beklerdik dolgun, mehtabı sevgilimle
güzel ılıman başlayan vakite karıştı
akşam sefası çiçeklerinin esansı
kilimde yiyoruz bir tepsi makarna
çeşnili sebzeli,baharatlı ayranla
ben hep söyledim dostlarıma
ne olur amca diyarımdan gitme
vadim o kadar yeşilken
böyle gitmek varmıydı!
yine bana hasret ateşi!
yine bana bekleyiş!
yine bana yoksulluk!
yine bana sevgisizlik!
yine bana uzaklar!
yine bana sensizlik!
yine bana efkar geldi
yollarına baktım ikindi
sıra servilerin çitlerinde
gelmeyince krize düşüp
sabah yıldızı kaybolana kadar ağladım!
kadir kıymetimi hala bilmezsin, bilemedinde
sana gül bahçesi vaad edemem ki
kalbinin vicdanı kaldımı! harabede
yeniden yetiştir! katı kalbini
her gün gül demetleri yaşayan kasede
ben kaç kez söyledim dostlarıma
ne olur amca diyarımdan gitme
bitti yaz mevsimi çam yaylada
kovanlar doldu Anzer balla
kökleri ıslanır söğütlerin nehirde
muhtacım şefkate,ne olur diyarımdan gitme