Diyarbekir Gibi Şiiri - Abdulkadir Nur G ...

Yüreğimde taşıdım sevgini,
Hep senle yaşamak,
Hep sende yaşamak istedim.
Dudaklarımda heceydi ismin,
Gözlerini, surlar gibi belleğime kazıdım.
Kokunu, istedim rüzgârdan.
Muhammedi güllerle.
Sesini, taş plaktan Celal’in,
Şiirini Ahmed Arif’ ten dinledim her an.
Saçlarını dağıttım, Dicle gibi ovaya,
Sımsıkı tutundum, ellerine burçlardan.
Tenini, bazalt sıcağında hissettim.
Ezan sesiyle yumuşadı,
Ayrılık derdiyle kaskatı gönlüm.
Ben, Fatihpaşa’ da bıraktığın gibiyim,
Kale gibi dimdik,
Adım gibi asil,
Anılarım gibi masum ve çocuksuyum.
Bu yüzden yaşlanmadım,
Çünkü,
Diyarbekir’de sevmiştim seni.
Diyarbekir gibi sevmiştim.