Diyardekir'de yaşamak,diyarbekir'de yaşlanmak...
Hüznün mavisini dicle de,umudu fırat da bıraktım
Şehrin coğrafyasına şahit iki kardeş
Bir rüya ya uyanıyorum ben-u senede
Peşimde umutdunu yitirmiş çocuklar,
kutsal emanetlerle bir yolculukta
Fikrimde med cezirler oluştu ikilemdeyim
Aklım medinede, ben mekkedeyim.
Ben, neden nedensiz nedenlerin peşindeyim.
Baharın gelişine daha çeyrek mevsim var.
Bu ömür çeyrek mevsime sığar mı bilmem.?
Cebimdeki umuttur beni ayakta tutan.ÖMR.KLNDR
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!