Diyarbekir Şiiri - Zafer Pekkolay

Diyarbekir;
Dosttur,
Dürüsttür,
Delikanlıdır,
Alçakgönüllüdür,
Dikbaşlıdır,
Onurludur,
Cesurdur,
Erkektir,
Güvendir,
Yoksuldur,
Belalıdır,
Aşktır,
Tarihtir,
Gözyaşıdır,
Korkudur,
Saygılıdır,
Zalimdir,
Kadirşinastır,
Sersera serçavadır,
Hızlıdır,
Surdur,
Delilodur,
Bıçakçıdır,
Pexastır,
Meftunedir,
Ulucamidir,
Deliler Hanıdır,
Dicledir,
Hevseldir,
Kaybetmektir,
Umuttur,
Güçtür,
Hayattır,
Fiskayadır,
Direnmektir,
Tırşıktır,
Xalodur,
Hançepektir,
Dınglavadır,
Mardinkapıdır,
Karpuzdur,
Ben-u sendir,
Kırlardağıdır,
Sarhoşlar çeşmesidir,
Cahildir,
Saftır,
Paşadır,
Henodur,
Kirvedir,
Köydür,
Tandırdır,
Küçedir,
Eyvandır,
Kittidir,
Anadır,
Oğuldur,
Zılgıttır,
Ağıttır,
Çepıktır,
Kadayıftır,
Çarşiya şevutidir,
Hz.Süleymandır,
Satordur,
Hintli Babadır,
Birdir,kardeştir