Ah ömrüm sevdam asi gönlüm
Diyarbakır diyorum Diyarbakır
Çocukluğum yine dağları dolanıyor
Ben bu baharı çok bekledim
Şimdi öfke yok mutluluğa akıyorum
Ah Diyarbakır ömrüm gönlüm
Ahmet kaya şarkılarıyla sonsuzluktayım
Ben artık boranı tufanı tanımam
Taş duvarlar efkarımla duruldu bir kere
Prangaların pası uzak dursun hasretimden
..
Her an ölebilirim
Kör kurşunlar içinde
Diyarbakır bir sevda
Yüreğim firari hasretler içinde
Dışar da kar yağıyor
Ben yine suskunum
Diyarbakır bir sevda
Ben hep vurgunum
..
Aşka düşen gönlümün başkentidir diyarbakır
surlarında dalgalanır hasretliğin bayrağı
küskünlüğümün solmayan gülüdür amed
Aşk mevsimine dönmüştür hevsel bahçesiyle
Kaç sokak eskittim bela halimle diyarbakır da
o yine de bir tebessüm bıraktı bana sevgiyle
Dicleye akar sevdam hep gül seyrinde
on gözlüye varınca bir hoş olurum aşk ile
..
Uykuda olmayansın sen diyarbakır
Çünkü ağıtları feryatları duyuyorsun
Çünkü yüreğin başka yüreklere yanıyor
Ah sen bir kara sevdasın diyarbakır
senin gibi bende uykusuzum görüyormusun
Yine yüreğimiz seninle yangın yeri
Yine dicle nehri sesiyle ağıt yakıyor
Yine kırklar dağı on gözlüye küsmüş
Çünkü gelen giden acıya düşmüş
Ah diyarbakır sen bir davasın
..
Ben seni her an
ya diyarbakır içinde düşünüyor
ya diyarbakır gibi özlüyorum
işte öyle bir şey
nasıl dile gelir ki böyle duygular
hasret rüzgarlarıyla savruluyorum
durumum öyle vahim ki
Duygularımı bile anlatamıyorum
..
Ah ben yitik biriyim
Bir şu Diyarbakır
Bir de bu gözlerin olmasa
Ah ben bitik biriyim
Gözlerindir yara aldığım tek kavga
Hasretin gönülden geçip dilime düşmüş
Kor alevin gül olmasıdır bu yaman sevda
Hadi gülüm gel bana bir şeyler anlat
Gözlerinden bir şeyler dinlemek istiyorum
Diyarbakır mesela gözlerin bana bunu anlatabilir
..
Ah bu gece Diyarbakır yine dertli bende vurgunum
Aşkın mevsimi derler de ayrılığın mevsimi yok
Yanmaktan öteye gidemedik sevdalı halimizle vesselam
kavgamız davamız sevdamız hep bir olmuş
En güzel renkten mahrum değil yani en büyük düşlerimiz
İşte hevsel bahçesi şahittir aldığım yaralara
kalkmışım dirilmişim tutunmuşum sevdalara
ve ben bir tek kendime şahit olurum bu yaralarla
çünkü yaralarım aşkla filizlenmiş
ve aşksıza şahitliğim doğru olmaz hani
..
Yine belalara vuruldum anne
siren sesleri uzaktan geliyor
yine belalar var başımda anne
ecel pusuda yolumu gözlüyor
bilmem ki düşlerim neden yasaktır
gençliğim kurtlar sofrasında durgun
yine gecedeyim güneşten uzak
ay gecede hasret gönlümde vurgun
..
Dışarda deli bir rüzgar var
elimde yine sigara
bu akşam istanbul ağlıyor
diyarbakır yine bir sevda
bir mucize olsun isterim
tüm hesaplarımın dışında
bir mucize olsun isterim
ben ölüme yürürken hesapsızca
hayat bitti dediğim yerde
hani hayat yeniden başlasa
..
Çocukluğum uyandı bugün anne
Atıldım sokaklara rüzgarlar içinde
Bahar çiçeklerini okşadım durdum
Sonra bir fırtına vurdu düşlerimi
Kırdı kol kanadımı mevsimsiz
Ben diyarbakır içinde vurulmuşum
Çocuk gülüşlerimi yitirdim gitti
Uçurtmam tel örgülere takılmış
..
Sen kimsin biliyor musun
Sen uğruna şiir yazmaktan çok
Uğruna yanmak istediğimsin
Ve sen uğruna yanarken
Her haline şiir yazmak istediğimsin
Senin güzeller güzeli şiir halin
Ben aşkından pervane olup yanıncadır
Beni yakmaya sende çok sebep var
Hele bir de o gözlerin yok mu
Ah ne kadar uslanmak durulmak istesem
..
Sen diyarbakır ben sevdalın
Gökyüzü hasrete bürünür
Rüzgar seni fısıldar bana
Zifiri geceden bana ne
Sen diyarbakır ben sevdalın
Yine hasret var gönül içinde
Yine meçhullere vurulur yüreğim
Zindan içinde prangalar paslanır
Gönlümün zindanında hasret var
Ay ikiye bölünmez gökyüzünde
..
Bir kalbin içinde sürgün bir çarpıntıyım
Özlemin var ama sen yoksun
Diyarbakırın not defterini artık ben tutuyorum
Birbirimizin halinden anlıyoruz herhalde
Diyarbakır yorgun ben de vurgunum
Kalbimin çarpıntısıyla sürgün oluyorum
Öyle düşlerin var ki ben de hiç sorma
Aynı sınıfta tek bir aşktı bizimkisi
Aynı okula gider aynı sınıfta okurduk
Belki çok geç vardık birbirimizin farkına
..
Zarif bir kadın gibidir güzel istanbul
Mabedi derya afeti devran kendisi
Yiğit bir adam gibidir güzel diyarbakır
Sevdasına sadık rengi surlar karası
İstanbul narin kırılgan bir kadın gibi
Yiğit bir sevdadan olma kırılganlık bu
Diyarbakır İstanbul arasında derin bir bağ var
Yara misali kabuk tutar tekrar kanar sonra
Bir bakış bir gülüş kapatır açılan yarayı
Sevdadan yana teselliler saklıdır açılan yarada
..
Ben bugün anladım ki
Ben sana vurgunum
Nerden anladım onu mu soracaksın
Çünkü hep umutlarım giderdi benden
Senden önceleri
Çünkü hep düşlerim biterdi
Senden önceleri
Ama sen gelince ben gittim benden
Sen oldum ben her yangınımla
Ve seni bulunca düşlerim büyüdü
..
Sen şimdi bana öyle bakıyorsun
Ben anca hürriyetime kavuşmuşum
Sen kalkıp bu rahatlığıma şaşırıyorsun
Vurulmaktan hiç korkmuyormusun diyorsun
Sen gözlerinden habersizsin herhalde
Hiç düşündün mü güzel kız
Belki de ben çoktan vurulmuşumdur
Bel ki ölümden geçeli çok olmuştur ne dersin
Gözlerin en güzel kurşundur güzel kız
Ve gözlerin varken bana başka kurşun işlemez
..
Sen yaşayacaksın gülüm
Bırak beni assınlar
Sen benim yüreğimsin
Seni benden beni senden
Bizi bizden asla alamazlar
Şafaklar benimle gömülmeyecek
Gök yine hep mavi kalacak
Sen yaşayacaksın gülüm
çağ yangınları aşkla tutuşacak
Cennet gözlerin delince karanlıkları
..
Aşk bitmez yiğit yüreklerde sevgili
Gönül sarhoşluğum saklı gözlerinde
Gönül vermedim idamlık ölmelere
Hicran denizinde ararım seni
Diyarbakır seni saklar sanki benden
Gönül penceremden bir beklenti sızar
Ufka bakarım beklerim ben seni yar
Kısık sesli olur o zaman efkarım
..
