diyarbakır
kale burçlarında
dalganan albayrağım
mahzun mahzun bakarken
zayıf yürekli insanlar
kömür karası gözleri kapanıp
giden şehitlerin ardından
timsah gözyaşları döküyordu
oysa biz
küllerinden yeniden doğan
aynı toprağın
kaderi ortak yazılmış
halkın çocuklarıydık
tarihin derinliklerinden geliyorduk
rüzgardan hızlı kurşundan ağırdık
diyarbakır surlarından öte yanda
dağlar bir serin
dağlar bir derindi
çığlık çığlığa
nefes nefese
dağlar bizi çağırıyordu
bu dağlarda gez diyordu
bas tetiğe tarihini
yaz diyordu
kaderi ortak yazılmış halkın çocukları
kandillere al bayrağı dik diyordu
diyarbakır surları
tarihini bedenime
şerefini yüreğine yaz diyordu
aliş gülden 03/10/2015
Aliş GüldenKayıt Tarihi : 17.12.2015 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!