Diyarbakır Sokakları Şiiri - Oktay Güvener

Diyarbakır Sokakları anlar beni
Daralmış ruhumun huzur bulduğu
O güzel sokaklar.
Ne güzeldir Dağkapı sokakları
Keçi Burnu’na giden o daracık sokaklar.
Fiskaya’dan Dicle Nehri seyretmek,
Sessiz ve huzurlu akan Dicle.
Sevdamın dili olmuş sanki.

Hamravat’ta yine çocuklar yüzüyor,
En masum halleriyle.
Eğilip suyundan içmek geliyor içimden,
Kana kana aşka doymak istercesine,
Dağkapı Meydanı karşılıyor beni
Cıvıl cıvıl ve her zamanki renkleriyle
Balıkçılarbaşı’na giderken esnafla selamlaşmak,
Sokaklar akşam serinliğinde insanlarla dolu
Kimi sevdiğiyle yürüyor, kimi arkadaşı ile
Sokaklar eşlik ediyor onlara da
Bana eşlik ettiği gibi.

Diyarbakır Surları alabildiğince görkemli
Büyük sevdalara eşlik etmiş
Sevenlerin derdini açtığı
Taşların bile bu yüke dayanamadığı koca surlar.
Elimi uzattığımda beni karşılayan benden olan,
On Gözlü Köprü göründü karşıda
Çayların birinin gidip birinin geldiği tahtlar.
Sevdiğim karşımda
Zaman mı durmuş, daha mı hızlanmış bilmiyorum.
Sevgili ile içilen çaylar
Tadı sevgiliden gelen.
Karşımda Dicle Nehri kıvrım kıvrım akıyor.
Elimin belini sardığı gibi
Diyarbakır etrafını sarıyor.

Hevsel Bahçelerine girmeden anlaşılmaz Diyarbakır
Yeşilin her tonunun olduğu o güzel bahçeler
Suyun, sazlıkların ve kuşların yurdu
Yalnızlığın ve sevdaların anlatıldığı
Sırrını bir tek Dicle Nehrine döken
Hevsel Bahçeleri.

Hafta sonu Göletli Parktayız.
Ne güzel burası, baş başa kaldık seninle
Acaba bundan dolayı mı seviyorum burayı?
O seviyor diye seviyorum yoksa?
Ördekler eşlik ediyor çayımıza.
Sular söylüyor şarkımızı.
Yürüdük yol boyunca akan sularla beraber
Aşağıya doğru, Diyarbakır Sokaklarında.

Ah kahrımızı çeken Diyarbakır Sokakları,
Sen ne güzel yersin…
Sende saklı sevgimin bir kısmı
Saklarsın sevgimin derinliğini
Kimseye vermezsin sırrımı.
O nerede sen bilirsin
Bir O, bir Sen.
Sırım sende, sen bende saklısın.
Diyarbakır Sokakları.