Bir masal başladı
ucunda benim tanık
gözleri al al sünbül
saçları tel tel bildik
neydi anlayamadığım
hayat dolu seslenişinden
büyük büyük esrarengizliğinden
mahzunluğun elifi gizli bu kızın gözlerinde
masumluğun öfkesi...
sordum ona nerelisin il il dolaştır benliğinde
hangi diyarın hayat dolu sessizliğisin Türkiyemin bebeğinde
hadi kaldır ellerini at bedenime
süzülsün ruhum senin en serin gölgelerinde
dedi diyarbakırlıyım
coşkulu gür bir sesle
annemim memleketinde çıktım hoş bir gezintiye
hangi saraydı bilmem
kanında gizlenen hangi bahar...
bu kızın gözlerinde kocaman bilinirlik var
bir masal başladı adı sevdamı bilmem
bir yokoluşbaşladı adı aşkmı bilmem...
belirgindi zaten hayat dolu oluşundan
kaybettiğim annemi gözlerinde bulacağımdan
dehlizlerin kervanlarında konaklayacağımdan
belirgindi sesinin yansımasından,
hissettimi bilmem yayılan kalbimdeki kokuyu
anladımı yoksa yalnızlığımın haritasını
girdimi yoksa nasılsınların en acımasız durağına
adım adım
benim diyarbakırlım
benim diyarbakırlım
bir ses bekleroldum işçi dudaklarından
bir terennüm
bir nefeski rüzgarında kaybolduğum
bereketli topraklarında
gül gül sevdalara garkolduğum
bir ses
bir masal başladı
ucunda benim tanık
gözleri al al sünbül
saçları tel tel bildik.
03.01.2005
Mehmet Selim TolayKayıt Tarihi : 4.1.2005 20:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Selim Tolay](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/04/diyarbakir-sedasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!