Diyarbakır Mırıldanmaları -VIII-

-Sekizinci Mırıltı –

Bu sancının yarını doğumla bitse eğer
O doğacak ab-û tab bütün ömrüme değer…

Makamı var menzili yok; böyle aşka bulandım
Ve sonsuzun etrafında gücenmedim harlandım…
Mazgalında üryan duran aşıkların var ya senin,
De ki: Doru atlar kuşattım,
Binip gitsinler harmanili aşklarına,
Balsam sürsün yiğitler, kösnül dursun göğüsler,
Durmasın, durulmasın, ak ellerde mendiller…

Hatta koşsun yiğitler ferman şudur okunsun:
İda Karacadağ'dır, Karacadağ da İda…
‘’ Çalın davulları çaydan aşağı ‘’
Ben mi muhacir sen mi mübadil,
Kim bilecek sevdiğim?

Siyah ile mavinin,
Sur ile suyun ortak atlasından düştük,
Ve gözlerimin ferini,
Bacaklarımın takatini yitirmeseydim şayet,
İnan, ellerine bir dağ minesi tutuşturup
Zeytin ağaçlarının gölgesinde yaşlanmaya
'' Amenna '' diyecektim...