Diyarbakır Mırıldanmaları - IX -

-Dokuzuncu Mırıltı –

Baksana bir kent seni sorup durmakta
Sahiplenmiş bir ayrılıkla başı dik ağlamakta
Baksana böğründe elleri var sevdaların
Sustukça büyüyor sustukça yürüyor adamlar.

İnceden gider Hamravat’a bir kız
Sıcağı incecik düşer yüreğe ve bilmem nereye,
Şahin bakışlar uslu hâlâ caddelerde
İnci toplamaya gider bazaltın dişisinde…

Göğündeki işıklar inip durdu çifte göğüslere,
Esmer bir kuş ağzında öter durur güzelce,
Akar ırmaklar ki; dişi taşların rengince.

Gece kanadı, süründü eşkıya bedenine,
Kor vadilerde ıslandın çok vakitsizce
Lavdan bir parçaydı düşen –Kasık ve kısrak ve tay ve küheylan –
İki sunanın arasından akıp
Tâ içine…

Oysa coşkundu küheylan kendi vadisinde
Bir tepindi ki anlatılmaz
Yani cahil yani bilmez yani şirret yani hoyrat
Ben değil o kanattı ovalarını yurdun

Ve bekleyin hele, bir çift güvercin titremekte
Bir kargı sallanıyor gecelerde
Yıldızlar: Sadece bu kente açan yıldızlar!
Ayazlar ve güneşler!
Çok açık değil mi şimdi
Vadinin öte yanı ılıman,
Ilık ılık ılıman…