Diyarbakır (kutlu fetih)

Diyarbakır sahabenin makberi
Mekke, Medine’nin pâk alın teri

Hazreti Ömer’in hilafetinde
Her yöne bir livâ sefer eyledi
Cezireye doğru işaretinde
İyâz bin Ganem’i nefer eyledi

İnnâ fetahnâyı okudu diller
İstikâmet üzre cenge gitmeye
Cihada, gazaya pekte ehiller
Çarkı bozuk bu dünyayı gütmeye

Zafere müyesser din ü devletti
Mazlumlar üstüne emn ü ve emân
Şark’a, Garb’a doğru yüce savletti
Adalet yolunda eyledi güman

İmân rüzgârıyla koştu atlılar
Dermanı cihâna yetiştirmeye
Hem yerin layığı, gök kanatlılar
Tarihin seyrini değiştirmeye

Saâdet asrının cengâverleri
Diyarbekir önlerine geldiler
Onlar bu davanın, dinin perveri
Yıldızlar kümesi, müşfik eldiler

Mekke’nin fethinden on yıl ileri
Zaman ki altı yüz otuz dokuza
Altı âli makam, peygamber yeri
Karanlık kayboldu, ışık sonsuza

Halidin gayreti, feth-i mübinle
Malazgirt’ten yol var Anadolu’ya
Muştunun feyzine kulak ver, dinle!
İstanbul yiğitte kutlu bir rüya

Hil’atın kuşandı beline şehir
Hakikâtin yolu, kaynağı nûrdan
Rahmetin gark oldu seline şehir
Abdestini alıp geçmez kusurdan

Cemâlinde aşkın sireti saklı
Ulaşılmaz pâye, destanlar senin
İnsanın hürmetkâr, edep ahlaklı
Misk i amber kokun sürünür tenin

Sıdk u selâmette olasın seni
Şehadet diyarı, gülzâr-ı vatan
Melekler diline dolasın seni
Hazreti Süleyman altında yatan

Barış ve esenlik dağıtan şehir
İslam’la tanışıp Hakk’a dayandın
Uğruna gönlünü akıtan şehir
Rengine karışıp cânâ boyandın

Diyarbakır sahabenin makberi
Mekke, Medine’nin pâk alın teri.