Diyarbakır'ı Özledim Şiiri - Veysel Sari

Sabahın beşinde taze tatlı var diyen çocukların seslerini
Ev tüpü satan mahalle mahalle dolaşan seyyar satıcılarını
Ofis dağkapı huzurevleri diyen simsarların sesleri ile uyanmak
Fırında yeni çıkmış sıcacık mis gibi kokan ekmelerini özledim

Komşularımızın hiç kitlenmeyen sürekli açık kapılarını
Gelen misafirlere başım gözüm üstüne demelerini
Salonun orta yerinde uzunca kurulan yer sofrasına sıkışarak oturduğumuz
Tadına doyamadığımız kibe mumbarı komşularımızla paylaşmayı özledim

Diyarbakır insanlarının mert delikanlı olmaları
Verdikleri sözlerin arkasında olduğu yerine getirmeleri
Onların sözleri bir senetten daha sağlam olduğu
O gururlu ve o onurlu insanları özledim

Tarih kokan Diyarbakır surlarını özerine çıkmayı
Dünya mirası olan Hevsel bahçesinde oturur demlenmeyi
Sur içinin dar ve ışık alamayan sokağında volta atmayı
Kervanların geçtiği on gözlü köprüsünü özledim

Diyarbakır insanların gözleri karadır
Gençleri deli doludur dostlukları sağlam ölümünedir
Haksızlığı kabul etmez kimsenin önünde diz çökmez
Mazlumların yanında yer alan eyvallahı olmayanları özledim