Diyarbekir'de yaşamak
Hüznün mavisini dicle de,umudu fırat da bıraktım
Şehrin coğrafyasına şahit iki kardeş
Karmaşık rüya dan uyanıyorum ben-u senede
Peşimde umudunu yitirmiş çocuklar,
kutsal emanetlerle bir yolculukta
Fikrimde med cezirler oluştu ikilemdeyim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta