Diyarbekir'de yaşamak
Hüznün mavisini dicle de,umudu fırat da bıraktım
Şehrin coğrafyasına şahit iki kardeş
Karmaşık rüya dan uyanıyorum ben-u senede
Peşimde umudunu yitirmiş çocuklar,
kutsal emanetlerle bir yolculukta
Fikrimde med cezirler oluştu ikilemdeyim
Ben, neden, nedensiz nedenlerin peşindeyim.
Baharın gelişine daha çeyrek mevsim var.
Bu ömür çeyrek mevsime sığar mı bilmem.?
Cebimdeki umuttur beni ayakta tutan.
Kalenderce
Ömer Lütfü Kalender
Kayıt Tarihi : 9.1.2018 21:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Diyarbekir'da yaşamak
![Ömer Lütfü Kalender 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/09/diyarbakir-da-yasamak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!