Ağlamak ne garip şey
Sonra gülmek
Sonra ölmek…
Hayat kavgalarımızda
Kendimizle barışmadık
Hiçbir zaman
Hep küs, hep umutsuz, hep Kederli…
Ağlamak ne garip şey
Sebepsiz yere ağlayan
Bir çocuğu görünce
Sebebini bilmediğimiz şey
Bizim sebebimiz oluyor
Ve hiçbir sebep yokken
Vedalaşıyoruz
Kalbimize sığınan rüyalarla…
Hiçbir suale yer vermeden
Bir şiir yazıyorum duvarlara
Ve sonra surlara siniyorum
Gözyaşlarımla…
Ağlamak ne garip şey
Sonra gülmek
Sonra ölmek
Diyarbakır’da…
Kayıt Tarihi : 9.12.2008 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!