Diyarbakır Ateşte Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Top yağdı
Kalesine,
Kurşunlar
Balasına;
Diller sus pus olmuş,
Basın da lal…
Şehirde köz, ateş var.
Diyarbakır yanıyor!
Ben zulmü alkışlayamam.

Panzerler canavar…
Paletler can eziyor,
Ezip geçiyor halkı;
İnim, inim iniltiler
Diyarbakır kan içinde!
Ben zulmü alkışlayamam.

Halka kurşun, zehir var,
Böylesi bir zulüm var.
Diyarbakır kanıyor!
Ben zulmü alkışlayamam.

Bu topraklar sahipsiz mi?
Alnı ak yüreği sıcak,
Onurlu, şerefli…
Mezopotamya halk,
Uyan artık sende kalk;
Amed olsun son paytaxt.
Diyarbakır hep yanıyor!
Ben zulmü alkışlayamam

Korkmayın ondan, bundan,
Düşmanı tanıyın!
Yıkın esareti;
İnsanlar özgürleşsin…
Devrim olsun halk eseri,
Diyarbakır vuruluyor!
Ben zulmü alkışlayamam.

Medeniyetin beşiği
Bürünmüş mateme,
Hatalara düşme!
Düşmana bel bağlama,
Fitneciye, yobaza güvenme.
Diyarbakır ateşte!
Ben zulmü alkışlayamam

Mehmet Çobanoğlu
17.07.2012
İstanbul