Diyarbakır Şiiri - Ümit Dede

Surların gözlerindir, bilirim.
Gülümseyen bir ümittir şimdi bana hislerim.
Kaybolduğumu duyduğun an, gözler beni gözlerin.

Köprülerin ayaklarındır, bilirim.
Gülümseyen bir ümittir şimdi bana hislerim.
Yorulduğumu bildiğin an yürürsün bana, uzatırsın ellerin.

Ellerin hanlarındır, bilirim.
Gülümseyen bir ümittir şimdi bana hislerim.
Yüzyıllardır beni şifalandırmak için menengiç kahvesi uzatan, ellerindir ellerin.

Sesin Hazar’dan beri çağlayan Dicle Nehrindir bilirim.
Ruhumu okşayan sesinin kenarında güzel bir çay demlemek isterim.
Deme her biri bir yana savrulmuş.
Külü bitmez közlerin.
Seni bir ben anlarım.
Dök içini, haykır bana.
Ne kadar incitebilir ki sözlerin?

(Homeros'un Etekleri)