Diyarbakır Şiiri - Mehmet Hüseyinoğlu

Diyarbakır çocukluğum, gençliğim, yaşlılığım,
Sevincim, hüznüm, kaygım Diyarbakır,
Yaşama sevincim, ailem, hatıralarım.
Diyarbakır Diyarbakır.

Seni nasıl anlatsam bilemedim,
Melikahmet, ofis, suriçi, bağlar,
Anzele, fiskaya, hewsel bahçesi,
Tarih kokar her yerin,

Dicle bir yanda deli ve asi,
Surlar bir yanda dimdik ve mağrur,
Aşıklara ağlar kırklar dağı,
Kervanları anar ongözlü köprü,
31 medeniyet görmüş mahzun bir şehir,
O sensin o sen Diyarbakır.

Bin yılın hüznü çökmüş üstüne,
Yorulmuş susmuş şehrim benim,
Geçmişim, bugünüm, yarınım,
Diyarbakır dediğin işte o benim.

İnsanı asidir ve de gururlu,
Müslüman, Hristiyan ya da Ermeni,
Barındır içinde her çeşit beni,
Misafirperverdir sever insanı,
Gel gör beni diye haykırır,
İşte o benim diyarbakırım.