Diyarbakır Şiiri - Zeynep Merve Dayan

"Ne kadar yürürsen yürü yol bir yere gitmez; gidecek bir yeri yoksa eğer, yol ile de insan bir yere varmaz zaten,,
Evet, yürüyorum hayat denilen bu yolda. İlerleyebildiğince değişen bir yol bu, farklı yol ayrımlarıyla dolu. Öyle bir yol ki bir yerden sonra düz gitmek imkansız ancak öyle bir yerdeyim ki yolların hepsi sensiz, uçsuz ve bucaksız..
Olduğum yerde senin hasretinle kalakaldım. Yüreğim, senin caddelerinde koşmak için can atıyor,
ellerim dokunmak istiyor surlarının her bir taşına,
onu ilk hayal ettiğim yere gitmek istiyor tüm benliğim dünya gözüyle belki de son kez bakmak istiyorum gözlerinin her birine
ve gözlerinden akan o nazlı nehri bir kez daha dinlemek istiyor kulaklarım.
Bir kez daha hissetmek istiyorum seni, içimde.
Son mu başlangıç mı olduğunu bilmeden.
Hiç Bir Şey düşünmeden,
yüreğime senden başkası girmeden yahut senin hasretinle ölmeden..
Sensizken her şey boş, her yer ıssız,
bir o kadar anlamsız
ve ben etrafımı saran onlarca kalabalığa karşın, mutsuz ve yalnızım.
Sendin benim tek yoldaşım,
saatlerce bıkmadan, usanmadan derdimi dinleyen tek arkadaşım.
Bir tek sen bilirsin anneme ne zaman küstüğümü,
onu ilk nerede düşündüğümü,
en çok neye ağladığımı geceleri,
kimi kıskandığımı,
beni en çok neyin yıktığını
ve ciğerlerimi ilk neyle yaktığımı,
bir tek sen bilirsin,,
Sen beni her şeye rağmen tarafsızca dinledin;
ben de buna karşılık sana canımın en neşeli yanından verdim.
O gri taşlı sokaklarını, kahkahalarımla süsledim.
Evet, martıların yoktu simit atacak;
ben de susamlarla karıncalarını besledim.
Boğazın yoktu derin derin içine çekecek;
Ben de sakince Dicle vadisini izledim.
Salıncaklı bankların yoktu rakı içecek;
Ben de ben û sen de çekirdek çitledim.
Ne kordon boyu gibiydi caddelerin, ne de altındı taşın toprağın İstanbul gibi.
Ben senin caddelerini de taşını da toprağını da sırf, senin olduğu için sevdim.
Olur da bir gün gelirsem kapına,
sana olan aşkım hatrına,
ulu camiilerinden yükselen sedalar aşkına, Allah aşkına,
yer gök aşkına geri çevirme beni.
Bütün sevgililerden daha çok sevdiğim sevgili,
ne olursun,
kendimden mahrum bırakma beni,,