Diyarbakır Şiiri - Hasan İşik

Kan revan içinde
Öyle sıradan bir gün değil benim için
Dünya başıma yıkılırcasına
Sokaklar bonboş
Evler harap
Sanki yıllardır kervan geçmez bu yollardan
Sanki bir ben varım bu sokaklarda
Herkes bana küs
Sende gidiyorsun ansızın
Sende git
Beraberinde sevdiğin anılarıda götür
Beni kendi halinde bırak
Ben böyle yaşamaya alışmışım bir kere
Nereye baksam senin hatıraların.
Bir haziran sabahında
Ansızın gitmek beni bırakmak
Kızıltepeyi bırakmak
Burda öldürdüğün zavallı bir yürek
Sevdiğim sana emanet DİYARBAKIR
Bir sabah gözlerini açınca
Huzurevlerinde günlerin geçer
Arkanda bıraktığın yaralı bir kalp
Şu gurbet şu belalı hayat
Buda geçer ya
Ah buda geçer ya
Bana mahsus güzelim, KARASEVDALIM
Yok bu mahallede
Seher vaktinde ağladım yoktun
Emanetine iyi bakasın DİYARBAKIR
Yüce dağları duman almiş kimin umrunda
22 Yaşında
Alıp kopardın benden karasevdalımı
Namert olayım
Hiç bir şeyi bu kadar sevmemiştim
Seni sevdiğim kadar
KIZILTEPE akşamları bir başka oluyor
Bu haziran akşamlarında
Uzaktan seni hayal ediyorum
Diyarbakırın surlarını
Ulucamisini,dağkapısını
En önemlisi sevdiğim içinde saklı olan
HUZUREVLER ini hayal ediyorum.

(29.06.2000)