Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Gün akşamına erdi,gayrı yol yürünmez.
Gönül yoldaşdan ayrı menzil aşılmaz.
Eller Dûa’da,kandilim ince bir çerağ.
Diyâr-ı hayâl,yâr ile kûşe-i ferağ.
Bîçâre-vâr gönül ma-şûka’dan bî-haber.
Gün söndü,bu cân yâr ile illet-i seher.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta