Diyâr diyâr dolaş, çal kapısını ölümün,
Kapı açılınca var mı imkanı dönümün?
Kış hatırlatsın, baharlar yaralasın bizi,
Gelip geçen sevinçler kandırsın kendimizi...
Yağmur tanelerinde gizlenmiş tüm kâinat;
Esen rüzgarlara, bu kara toprağa inat!
Ölüm dedikleri, nakış nakış işlenmiş şal,
Sahibin gönlüne huzur, kalana çile çal...
Zaman, senelerin ardınca dalgalanışı;
Zaman, yeşil gözlerimin özlemle anışı.
Tüm âlem artık hür kanatlı kuşlarla dolu,
Ölmekten geçermiş meğer hürriyetin yolu.
Göz yaşlarını bir bir dökme vakti gözlerin,
Farkında mıdır ebedi rûhlar bu özlemin?
Kayıt Tarihi : 21.12.2022 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!