Self-control Şiiri - Ziya Tokdemir

O yolları aşındıranlar vardı
yürü gel, beni de getir kendinle
Huzur vermiş demek ki
senin adım attığın yer
o yüzdendir yürüdüm
Huzurluyum, hayali bile güzel
hayali bile güzel dizinde uyumanın
keyfini sürüyorum seni düşlemenin
Artık var, vardır dediğim tamlamalar
sen ve ben mesela
zaman varken daha
Beyazıt'ın kaldırımlarından koşalım
dünyaya giden tramvaya
sen, ben ve tanımlayamadığım insanlar
Neden öyle, neden bu hisle doldu yüreğim
ayıp mı ediyorum acaba sana
küstürme, deniyorum işte

Hep dinlerim o şiiri
Bazen duyguma eşlik etmesi için
ama artık yeni bir şey duymak için
Geçenlerde kanatmaya çalıştım o yarayı
-kanamadı-
Kanamıyor demek ki artık
İyileşiyor muyum, aslında hayır
Artık hastalık olarak görmüyorum
Sadece bir iz kaldı
ne yara ne de hastalık o
Dönüp baktığımda o ize
güzel şeyler hatırlıyorum artık
ama tüm güzellikler uzakta
Sana yakın olsun sevgiler
ben o sapağı kaçıralı çok oldu
senden uzakta yaşadıkça seni
yakınlaşmıyor hiçbir sevgi
çıkmaz sokağındayım
özgür bırak beni

Boynuna takmalıyım üzerlik kolye
benim için güvercin gerdanlığı boynun
Bir evimiz olsun ve iğde kokulu taraçası
izleyelim o taraçadan göğün düğününü
Avcumda saçların, saçların sarı kantaron
yırtıcı bir kuşa karşı - sen rhea
Eskitilmiş sözcüklerimin şahidi
yanındayken canlanır tüm arkaist tamlamalar
Ruhuma işliyorum seni kanaviçeye işler gibi
seni düşünmek rengarenk bir örgü
Kam ağacıyım ve artık yok kimseyle yarışım
kısa basma kloş etek üzerine mülahazalar
Bu duaya isim koyamamışlar ecir demişler
sen galvanik korozyon - ben tutya

Göreceğim bu zifirin sonunda kendimi
sen efkarlı tebessümünle gizleniyorsun
Bir yalan satıyorum sana en itibarlısından
sen benimle pazarlık ediyorsun
bu pintiliğinin bakiyesi kaç lira
Sırrın bir ilaç kadim öğretilerde
adımların bozkırda yükselen bir yanık kokusu
Yanımızdan geçen son yüz yılın kabadayısı
ağır bir kumaşı var üstünde taşıyamadığı
sırtlanmış gibi duruyor üstüpüden hallice
Yangın çıkarmış zamanında Samatya'da
sevdiğini basmış başka bir adamla
yakmış tüm mahalleyi
Bir insan
bir insanın
ancak bu kadar hayatında olmayabilirdi