Diyalog Şiiri - Rubar Özgürdogan

*1.bölüm

Taaa! 12de bağıracam
Beynime kelepçe vuracam
Damla damla akan kanları izliyecem
Susmayacam!
Konuşanı susturacam
Ard arda tetiğe basacam
Bazen ölecem.
Akan bir su şırıltısıyla
Akacam 12den sonra
Karanlık benden korkacak
Gelecek yağmurlar
Hele bir gelmesin!
Ay ışığı vuracak yüzlere
Bir bir yağmurlar yağacak
Susacak yağmurlar
Artık bulutlar çekilecek
Berrak bir gökyüzü
Güneş uzanacak dünya üzerine.
Kalkacak ölüler
Tekrar yaşayacak
Tekrar konuşacak
Hele tanrı karşı çıksın!
Sonra bir fırtına
Alıp gidene
Durmaksızın bir fırtına
Ağaçlar yerde
Çatılar uçtu!
Hele bir dinsin bu fırtına!
Solugumdan çıkan havayla
Estiririm bu fırtınayı tekrar

*2.bölüm

Yeter artık!
Kan akmaya devam etsin
Yasakladığım sigaramda
Son çekişlerde
Bütün korkaklığıyla
İSYAN desin!
Sonra;
Dönsün sırtını
Tekrar yağmur başladı
Güneş çekildi
Kara bulutlar kapladı gökyüzünü
Silah sesi yükseldi
Biri düştü.
Kan damla damla
Ölen biri var!
Kaldırmaycak kimse!
Sürüngenler parçalayacak!
Vurmayın artık
O öldü!
Rahat bırakın hayvanları!
Doganın diyalektiğidir bu!
Ve sizde arkanıza dönün
Gidin yavaş yavaş
Tüm cesaretinizle
Birazdan tanrıya hesap vereceksiniz.
Susun,
Bağırmayın,
Fırtınalar kopabilir,
Yağmurda,
Güneşte çıkabilir.
Ama kan akmasın(!)

*3.bölüm

Yeter artık
Ve tanrı:
BENDE BİR KATİLİM (!)
İnsanları yarttım
Yaratıklardan daha beter