Diyalog Şiiri - Necip Zeybek

Susar biri,
Kuru sıkı atar diğeri.
Konuşan susmaz,
Susan dinlemez.
İster ikisi de ama vermez karşısındakine hak.
Sürer gider bu monolog böyle.

Biri sağır,
Diğeri dilsiz
Biri çok ağır,
Diğeri hafif siz..
Oturur masum suspus,
Hak mıdır sen durma bağır!

Kim ahmak,
Sen çok akıllı,
Karşıdaki sakallı,sanki salak.
Oysa insan,
Umduğuna değil,
Sunduğuna müstahak.

Durma konuş,
Konuş oğlum Ahmet,
Konuşmak hak.
Emek ister dinlemek,
Anlamaksa büyük zahmet,
Anla işte oğlum Ahmet,
Bu pepeye yapma gayrı eziyet,
Bi zahmet, az fedakarlık da sen et.

Boş söze karnım tok,
Biraz da sen sağır ol,
Ağır konuştuysam affola,
Bak biraz da sen sağa sola,
İki de ben kırayım belini lafın,
Kurulur bak o zaman diyalog!