Sonra durdu herkes vazgeçti kendisine bakmaktan.
Oysa soyu sopu belliydi gökyüzünün
Ona mavi demeden önce de vardı deniz
Çiçek sen dokunmasan da dökerdi yaprağını.
Önce unuttu herkes
_Sinir yumağı-sözcük dizgesi_ olduğunu birer ikişer.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta